هفتم تیرماه ۱۴۰۲

گای وقتا برسام یا حتی مهرک... ممکنه فکر کنن من بردیارو بیشتر دوست دارم. اما من فکر نمی کنم مساله بیشتر و کمتر دوست داشتن باشه... مساله نوع و مدل دوست داشتن آدمهاست... این مشکلیه که البته خود من هم دارمش... یعنی گاهی حس می کنم توی خونه احساس متفاوتی به من دارن. روانشناسی اجتماعی میگه ما آدمهایی رو که شبیه خودمون هستن دوست داریم. خب ساده ست. چون بهتر همو درک می کنیم‌. این احساسیه که بین من و بردیا هست. مثلا من گاهی کارای برسام رو اصلا درک نمی کنم. با اینکه سعی می کنم اما نمیشه، یا مهرک رو. اما بردیا رو شبیه تر به خودم می بینم. این باعث درک ساده تری میشه. الان که داشتم اشکامو پاک می کردم یادم اومد بردیا چقد شبیه من اشکاشو پاک می کنه... خب این یه انتخاب نبود... اما بد یا خوب تو بیشتر از همه شبیه منی :)

و این برام جالبه...

اما راسش امیدوارم زیاد شبیه من نباشی وقتی بزرگ شدی... یعنی امیدوارم انسان خیلی خیلی بهتری از من بشی و ظرافتهای شخصیتی منو نداشته باشی.

خب؟

🌷❤

دوستدار شما...

آلالی❤