هدیه ای برای تو

بردیا جون کوچولو امروز ... 13 آبان ماه 92 ... تو برای بار اول پاهاتو آوردی بالا و شروع کردی به مکیدن شست پات هر وقت اینکارو میکنی همه ما می خندیم و تو خیلی با نمک میشی ... این روزا تو از خودت صداهای عجیب و غریب بامزه ای درمیاری و خیلی خیلی شیطون و بازیگوش شدی. چهره ها رو تشخیص میدی و تقریبا میدونی که اسمت بردیاست   ...

خاله جون ... قرار بود تو روز تولد من بیای ... یعنی روز ١٩ خرداد ... اما تو عجله کردی و شب ١٨ خرداد بدنیا اومدی . ضربان قلبت ضعیف شده بود و خانم دکتر (عالیشاه) گفت بردیا باید بیاد اینم عکسیه که بعد از اومدنت از بیمارستان به خونه ما ازت گرفتیم. یعنی وقتی ١ روزه بودی :     ...

سلام بردیا جون خاله اینجارو برای تو ساخته ... و اینجا یه رازه و هیشکی ازش خبر نداره. اینجا برای تو می نویسم تا وقتی ١٨ سالت شد و من اون روز این وبلاگو بهت هدیه می کنم. قبل از اومدن تو من دلم می خواست دختر باشی ... و اولش فکر کردیم تو دختری ... اسمتو گذاشته بودیم آوا ... اما چند ماه بعد معلوم شد که تو بردیایی ! من خیلی نگران بودم که نتونم تورو بپذیرم ... اما حالا تورو از همه بیشتر دوس دارم عزیزم ...