داری خیلی زود بزرگ میشی!

کوچولوی عزیزم ...

نخودی نازم

خیلی وقته برات ننوشتم ... ببخش چون این روزا خیلی کار دارم و فرصت نمی کنم.

اما الان اومدم که از تو، برای تو بگم ... بردیای عزیزم توی بغل ما داری آروم آروم بزرگ میشی ...

این روزها به حدی شیطون شدی که فکر نمی کنم جای بیشتری هم باشه برای شیطنت ...

وقتی میای خونه ی ما انگار سونامی اومده ... همه جارو می ریزی به هم ... همه چیزو می شکنی

اما خاله اصلا ناراحت نمیشه ... چون که می دونه تو داری با یه دنیای تازه آشنا میشی ...

یک بار دیدم که به شدت با در قابلمه ور می رفتی انگار داشتی یه سیستم پیچیده رو بررسی می کردی و

خاله به در قابلمه نگاه می کرد و با خودش می گفت این که چیزی نداره انقد کنجکاوش کرده! اما زود فهمیدم که

این چیزها برای ما شناخته شده هست اما برای تو که هنوز دنیا رو ندیدی حتی در یه قابلمه عجیبه!

چند روز پیش به شدت خسته بودم و رفته بودم بخوابم ... اما تو تقریبا هر ده دقیقه یکبار می اومدی کنار تختم

و صدام می کردی آله ... بعد هم می پریدی رو پشتم و خلاصه هر کاری می کردی که بیدار شم ... اسباب بازی

هاتو می آوردی و نشونم می دادی ... برای من همه ی این کارات شیرینه ... تو داری دنیای اطرافت رو کشف

میکنی و بی نهایت باهوشی ... و به همین دلیل من بی نهایت بیشتر از هر کسی دوستت دارم ... دلم میخواد

وقتی هم که بزرگ شدی همیشه همینقدر باهوش و کنجکاو بمونی و همیشه دنبال شناختن و کشف کردن

چیزهای تازه ای باشی ... دلم نمیخواد هیچ وقت مثل مردم عادی روزهات مثل هم بگذره ... و بعد تکرار بشه ...

نمی خوام تو هم مثل این مردم فقط بخوری و بخوابی و کار کنی و درس بخونی و نهایتا ازدواج کنی و تمام!

بردیای من ... زندگی می تونه خیلی قشنگ تر از اینها باشه ... خیلی

بی نهایت دوستت دارم ...